
Εκείνη η χρονιά δεν ήταν η καλύτερη για τον Σένα κι αυτό φάνηκε από την αρχή. Στους δύο πρώτους αγώνες δεν τερμάτισε καθόλου. Απόγευμα Παρασκευής στην πίστα της Ίμολα, ο Ρούμπενς Μπαρικέλο τραυματίστηκε σοβαρά. Δύο οιωνοί. Ήρθαν να προστεθούν άλλοι δύο. Ο θάνατος του Ronald Ratzenberger το Σάββατο ήταν άλλος ένας, ενώ τέλος το ατύχημα στην αρχή του αγώνα την Κυριακή 1 Μαΐου ήταν ο τελευταίος. Ο Σένα είχε δηλώσει "Αν τύχει ποτέ και έχω ένα ατύχημα που μπορεί να μου κοστίσει τη ζωή, καλύτερα να είναι μία κι έξω. Δεν θέλω να ζήσω σε αναπηρική πολυθρόνα. Ούτε θέλω να μπω στο νοσοκομείο υποφέροντας από σοβαρά τραύματα. Αν πρόκειται να ζήσω, θέλω να ζήσω κανονικά και έντονα, γιατί είμαι άνθρωπος της δράσης". Κι έτσι έγινε τελικά. Ο Θεός πήρε τα λόγια του τοις μετρητοίς. Εκτός απ' αυτά, υπήρξε ακόμη ένα δείγμα τεράστιας ειρωνείας. Το τελευταίο του πρωινό, ο Σένα το πέρασε μαζί με τους υπόλοιπους οδηγούς, με τους οποίους συναντήθηκε μετά το θάνατο του Ratzenberger. Παράλληλα, αποφάσισε να δημιουργήσει την Grand Prix Driver's Association και να ηγηθεί, με σκοπό τη μεγαλύτερη ασφάλεια των οδηγών.
Το κοντέρ έγραφε 217 χλμ./ώρα. Ο Σένα καρφώθηκε πάνω στον τοίχο και ζωή του είχε λάβει πολύ πρόωρα τέλος. Η Williams του είχε γίνει σμπαράλια και δεν ήταν λίγοι αυτοί που σκέφτηκαν τον χειρότερο. Ο Βραζιλιάνος μετακοσμίστηκε στο νοσοκομείο της Μπολόνια, όπου διαπιστώθηκε ο θάνατός του. Η κυβέρνηση της Βραζιλίας αντιμετώπισε το θάνατό του ως εθνική τραγωδία. Στην κηδεία του συγκεντρώθηκαν περίπου 3.000.000 άνθρωποι, που προσπάθησαν να του δείξουν έτσι την απεριόριστη αγάπη τους αλλά και τον ατελείωτό τους σεβασμό. Σε ένδειξη σεβασμού προς τον Senna και τον Ratzenberger, στο επόμενο Grand Prix του Μονακό οι δύο πρώτες θέσεις της pole position έμειναν κενές, με τις σημαίες της Βραζιλίας και της Αυστρίας να παίρνουν την θέση των μονοθεσίων. Μία άλλη τιμή για τον αξέχαστο Senna από την Βραζιλία ήρθε όταν ο αυτοκινητόδρομος που συνδέει το αεροδρόμιο του Σάο Πάουλο με το τούνελ που οδηγεί στο κέντρο της πόλης πήρε το όνομά του, δηλαδή Avenida Ayrton Senna.
Δεν έχω πολλά να πω για τον Σένα. Από τη μία δεν ξέρω πολλά κι απ' την άλλη, ακόμη κι αν ήξερα, δε θα μπορούσα να τον περιγράψω. Πολύ απλά, μπορώ να πω ότι παραμένει θρύλος της Φόρμουλα 1 και έτσι θα συνεχίσει να είναι. Το κλάμα του Σουμάχερ (βλ. βίντεο παρακάτω) όταν ισοφάρισε τις νίκες του μιλά από μόνο του...
Το κοντέρ έγραφε 217 χλμ./ώρα. Ο Σένα καρφώθηκε πάνω στον τοίχο και ζωή του είχε λάβει πολύ πρόωρα τέλος. Η Williams του είχε γίνει σμπαράλια και δεν ήταν λίγοι αυτοί που σκέφτηκαν τον χειρότερο. Ο Βραζιλιάνος μετακοσμίστηκε στο νοσοκομείο της Μπολόνια, όπου διαπιστώθηκε ο θάνατός του. Η κυβέρνηση της Βραζιλίας αντιμετώπισε το θάνατό του ως εθνική τραγωδία. Στην κηδεία του συγκεντρώθηκαν περίπου 3.000.000 άνθρωποι, που προσπάθησαν να του δείξουν έτσι την απεριόριστη αγάπη τους αλλά και τον ατελείωτό τους σεβασμό. Σε ένδειξη σεβασμού προς τον Senna και τον Ratzenberger, στο επόμενο Grand Prix του Μονακό οι δύο πρώτες θέσεις της pole position έμειναν κενές, με τις σημαίες της Βραζιλίας και της Αυστρίας να παίρνουν την θέση των μονοθεσίων. Μία άλλη τιμή για τον αξέχαστο Senna από την Βραζιλία ήρθε όταν ο αυτοκινητόδρομος που συνδέει το αεροδρόμιο του Σάο Πάουλο με το τούνελ που οδηγεί στο κέντρο της πόλης πήρε το όνομά του, δηλαδή Avenida Ayrton Senna.
Δεν έχω πολλά να πω για τον Σένα. Από τη μία δεν ξέρω πολλά κι απ' την άλλη, ακόμη κι αν ήξερα, δε θα μπορούσα να τον περιγράψω. Πολύ απλά, μπορώ να πω ότι παραμένει θρύλος της Φόρμουλα 1 και έτσι θα συνεχίσει να είναι. Το κλάμα του Σουμάχερ (βλ. βίντεο παρακάτω) όταν ισοφάρισε τις νίκες του μιλά από μόνο του...
1 σχόλιο:
καλημέρα και καλό μήνα...
Δημοσίευση σχολίου