Σάββατο 7 Φεβρουαρίου 2009

ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΚΟ ΣΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ Η ΛΙΒΕΡΠΟΥΛ, "ΧΑΝΕΙ" ΤΟΝ ΤΖΕΡΑΡΝΤ ΓΙΑ ΤΡΕΙΣ ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ

Από το κακό στο χειρότερο...Πριν λίγο καιρό, οι "κόκκινοι" ήταν πρώτοι στη βαθμολογία της Πρέμιερ Λιγκ. Έπαιζαν απολαυστική μπάλα, σκόραραν σχετικά εύκολα, κέρδιζαν. Θέμα με το συμβόλαιο του Ράφα δεν είχε δημιουργηθεί ακόμα και η ομάδα ήταν μια χαρά. Το Άνφιλντ σε κάθε παιχνίδι γεμάτο με φανταστική ατμόσφαιρα. Από τότε ως σήμερα, έχουν περάσει πολύ λίγες μέρες. Όμως η διαφορά είναι εμφανέστατη. Οι ισοπαλίες πολλές και η νίκη δεν ήρθε από χαζομάρα (όπως για παράδειγμα με τη Γουίγκαν, όπου ο Λούκας έκανε την τιτανοτεράστια βλακεία και υπέπεσε σε πέναλτυ). Ο Μπενίτεθ γι' ακόμη μια φορά είναι στα μαχαίρια με τη διοίκηση, καθώς ο Ισπανός ζητά πλήρη έλεγχο των μεταγραφών και οι βλάκες οι Αμερικανοί ιδιοκτήτες της ομάδας δεν ικανοποιούν το αίτημά του. Δύο συνεχόμενες ισοπαλίες με τη "μισητή" Έβερτον, και οι δύο στο Άνφιλντ με το ίδιο σκορ, 1-1. Δύο γκολ ο μεγάλος αρχηγός, Στίβεν Τζέραρντ, που δεν ήταν αρκετά. Καλός ο Τόρρες στο παιχνίδι τού κυπέλλου αλλά μόνο την ασίστ στον Τζέραρντ θυμόμαστε. Μετά ήρθε το 2-0 επί της Τσέλσι για το πρωτάθλημα κι έφερε αρκετή χαρά. Η χαρά αυτή, όμως, κόπηκε στα δύο στην αρχή του αγώνα με την Έβερτον, στον επαναληπτικό του Γκούντισον Παρκ. Θα μπορούσαμε να πούμε πως από τότε, "η χαρά αγνοείται".

Περίπου στο 15' η Λίβερπουλ "έχασε" τον Τζέραρντ. Ο διεθνής μέσος ζήτησέ από τον Ράφα αλλαγή. Σπάνιο φαινόμενο, δεν θυμάμαι να το 'χω ξαναδεί. Η Έβερτον έπαιζε πιο επιθετικά, με τη Λίβερπουλ να μην έχει συνοχή στο παιχνίδι της. Φυσικό είναι, μιας και ο Στίβι ήταν στον πάγκο. Αλλά είναι ανεπίτρεπτο μια ομάδα τέτοιου επιπέδου να βάζει αλλαγή τον... Μπεναγιούν κι αυτός να μην κάνει τίποτα. Και καλά ο Γιόσι, να πω τόσα ξέρει τόσα κάνει. Προσπαθεί το παιδί, ας πάει στο καλό. Αυτόν τον πανάχρηστο τον Λούκας, μπορεί να μου πει κάποιος γιατί τον βάζει ο Μπενίτεθ? Δηλαδή δεν αρέσει στον προπονητή ο Μασεράνο? Ο Λούκας κατάφερε σε δύο κρίσιμα ματς να κάνει πα...τατιά. Μία φορά με τη Γουίγκαν, και άλλη μία με την Έβερτον. Ναι ναι, κατάφερε να αποβληθεί...Άφησε τη Λίβερπουλ χωρίς κέντρο, άσχετα με τι μπορούν να κάνουν Μασεράνο και Αλόνσο. Χωρίς Τζέραρντ και με παίχτη λιγότερο, πού να πας? Και για να μην το ξεχάσω, άθλια εμφάνιση πραγματοποίησε και το Τόρρες. Η Έβερτον είχε συνέχεια την μπάλα, ειδικά από το 80' και μετά. Ως τη μέση του δευτέρου ημιχρόνου της παράτασης πίεζε ασφυκτικά, με τη Λίβερπουλ να προσπαθεί να διώξει την μπάλα ακόμα και με τη σκέψη. Γιατί τα πόδια και τα χέρια των παιχτών δεν έφταναν ποτέ σ' αυτήν... Προσωπικά, περίμενα ως το 115' να το 'χει φάει το γκολάκι. Με το που είδα ότι πήγε στο 116' ηρέμησα. Ξεκίνα να προετοιμάζομαι ψυχολογικά για την ψυχοφθόρο διαδικασία των πέναλτυ. Είπα κι εγώ να πάω να πιω ένα νερό, και τότε στο 118' ο Γκόσλινγκ τιμώρησε τους "ρεντς". Όσο χάλια και να παίζει μια ομάδα, το να αντέχει 118 λεπτά και να μην δέχεται γκολ είναι σπουδαίο. Όσο σπουδαίο είναι, άλλη τόση γκαντεμιά είναι που τελικά το δέχεται περίπου 2 λεπτά πριν το τέλος του κανονικού παιχνιδιού. Δεν μπορώ να κατηγορήσω την τύχη, αφού η Έβερτον ήταν σαφώς καλύτερη. Όμως, συχνά η τύχη παίζει περίεργα παιχνίδια. Γιατί αν ο αγώνας είχε τελειώσει στο 90', η κούραση θα ήταν λιγότερη. Οι παράγοντες είναι πολλοί, με την τύχη να είναι ένας απ' αυτούς.

Κατά τη γνώμη μου, το χειρότερο από τον αποκλεισμό δεν είναι ούτε η κακή εμφάνιση, ούτε η αδυναμία στο σκοράρισμα, ούτε η κούραση, ούτε η αποβολή του Λούκας. Προβληματίζομαι μόνο για τον τραυματισμό του Τζέραρντ. Ο αρχηγός θα μείνει έξω από τους αγωνιστικούς χώρους για περίπου τρεις εβδομάδες. Με λίγα λόγια, χάνει τον αγώνα με την Πόρτσμουθ σήμερα. Δύσκολα προλαβαίνει το εντός έδρας με τη Σίτυ, και δύσκολα και τον αγώνα με τη Ρεάλ στο Μπερναμπέου. Αυτό κι αν είναι πλήγμα, δε νομίζω να στέκεται ομάδα χωρίς κέντρο στο γήπεδο αυτό με τη Ρεάλ. Στις 28 Φεβρουαρίου είναι ο αγώνας με τη την Μίντλεσμπρο, όμως τότε λογικά θα 'χει επιστρέψει. Δε με νοιάζει ο αγώνας με τη Σίτυ, στο Μπερναμπέου όμως θέλω να δω τον Τζέραρντ. Ζω και αναπνέω γι' αυτήν τη στιγμή εδώ και λίγα χρόνια και θα 'ναι πραγματικά κρίμα ένας παίχτης αυτής της κλάσης να μην πατήσει το χορτάρι (και όχι χόρτο) του γηπέδου της Ρεάλ. Θα 'ναι κρίμα να μην φιλοξενηθεί από τον μεγάλο Ραούλ. Όμως, όπως και να 'χουν τα πράγματα, περιμένω τον Στίβι να υποδεχτεί τον Ραούλ τον Μάρτιο. Και μετά την υποδοχή του Ραούλ, θα 'χουμε την φιλοξενία του Σερ Άλεξ στο Ολντ Τράφορντ. Καλή ανάρρωση αρχηγέ...

Δεν υπάρχουν σχόλια: